Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Strzelcach Krajeńskich

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 lutego 2016 r.

Sąd Rejonowy w Strzelcach Kraj. w I Wydziale Cywilnym

w składzie:

Przewodniczący: SSR Robert Słabuszewski

Ławnicy:

Protokolant: st. sekr. sąd. Anna Herberg

po rozpoznaniu dnia 18 lutego 2016 r. na rozprawie

sprawy z powództwa: (...) we W. (NIP (...))

przeciwko: R. J. (PESEL (...))

o zapłatę 985,82 zł

I.  powództwo oddala,

II.  zasądza od powoda na rzecz pozwanego kwotę 197,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu – kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt: I C 679/15 upr

UZASADNIENIE

Powód – (...) we W. złożył w dniu 17.12.2014 r. pozew przeciwko R. J. o zapłatę kwoty 985,82 zł z odsetkami ustawowymi od dnia 17.12.2014 r. do dnia zapłaty.

W uzasadnieniu wskazał, że pozwany zawarł z (...) S.A. umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych. Za świadczone usługi zobowiązany był do zapłaty zgodnie z następującymi dokumentami:

- nota odsetkowa z dnia 01.04.2014 r. na kwotę 38,27 zł,

- nota obciążeniowa z dnia 04.12.2013 r. na kwotę 838,80 zł.

(...) S.A. zbył wierzytelność wobec pozwanego na rzecz powoda. Powód zawiadomił pozwanego o przelewie i wezwał pozwanego do zapłaty. Pozwany należności nie uiścił. Roszczenie nie jest przedawnione, gdyż termin przedawnienia tego typu roszczeń jest trzyletni (k. 2-9, 36, 38-40, 149).

Sąd Rejonowy L.w L.wydał w dniu 07.01.2015 r. nakaz zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym w sprawie VI Nc-e 1867713/14 (k. 10).

Pozwany R. J. w sprzeciwie od nakazu zapłaty wnosił o oddalenie powództwa w całości.

W uzasadnieniu wskazał, że nie posiada żadnych nieuregulowanych zobowiązań z tytułu umowy łączącej go z (...) S.A., które mogłyby być podstawą egzekucji, zaś z ostrożności procesowej podniósł zarzut przedawnienia (k. 15-17). W piśmie z dnia 30.11.2015 r. wskazał, że usługa dostępu do Internetu nie działała, więc zwrócił (...) S.A. otrzymany sprzęt. Okazało się, że dostarczony router był spalony, zaś operator mimo upływu dłuższego czasu go nie wymienił. Poza tym pozwany mimo zapewnień operatora, w miejscu zamieszkania nie był w zasięgu sieci. Ponieważ Internet nie działał, zaś z telefonu pozwany nie mógł korzystać, bo nie miał zasięgu, zwrócił sprzęt w salonie z D. i odstąpił od umowy. Sprzedawca stwierdził, że z tego tytułu pozwany musi uiścić kwotę 570,02 zł co wyczerpuje roszczenia (...) S.A. i pozwany tak uczynił, uiszczając żądaną kwotę. (...) S.A. kontaktując się z pozwanym telefonicznie wskazywali, że ma do zapłaty kwotę 570,02 zł i kwota ta wyczerpuje wszelkie roszczenia operatora (k. 140-141).

Sąd ustalił, co następuje:

23.06.2003 r. pozwany zawarł z (...) sp. z o.o. (KRS (...)) umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych na czas oznaczony 24 miesięcy.

Dowód: umowa – k. 123-124.

(...) sp. z o.o. i pozwanym został zawarty aneks do umowy łączącej strony na okres 12 miesięcy liczonych od 22.06.2006 r.

Dowód: aneks – k. 119.

(...) sp. z o.o. i pozwanym został zawarty aneks do umowy łączącej strony na okres 24 miesięcy liczonych od 22.06.2007 r.

Dowód: aneks – k. 117.

(...) sp. z o.o. i pozwanym został zawarty aneks do umowy łączącej strony na okres 24 miesięcy liczonych od 22.06.2009 r.

Równowartość ulgi przyznanej abonentowi w związku z zawarciem umowy określono na kwotę 1.419,71 zł.

Dowód: aneks – k. 125-126.

W dniu 22.06.2010 r. pozwany zawarł z (...) sp. z o.o. (KRS (...)) umowę o świadczenie usługi (...).

Umowa została zawarta na 24 miesiące.

Równowartość ulgi przyznanej abonentowi w związku z zawarciem umowy określono na kwotę 708,20 zł.

Dowód: umowa z dnia 22.06.2010 r. z załącznikami – k. 110-111

W dniu 09.03.2011 r. pozwany zawarł z (...) sp. z o.o. aneks do umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych na czas określony 24 miesięcy liczony od dnia 22.06.2011 r. Przyznaną ulgę określono na kwotę 1.320,96 zł.

Dowód: aneks – k. 122.

W dniu 13.03.2012 r. pozwany zawarł z (...) sp. z o.o. aneks do umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych na czas określony 24 miesięcy liczony od dnia 22.06.2012 r. Przyznaną ulgę określono na kwotę 3.227,13 zł.

Dowód: aneks – k. 118.

W dniu 05.04.2012 r. pozwany zawarł z (...) sp. z o.o. aneks do umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych na czas określony do 22.06.2015 r. Przyznaną ulgę określono na kwotę 1.644,00 zł.

Dowód: aneks – k. 120-121.

W dniu 04.12.2013 r. (...) sp. z o.o. obciążył pozwanego kwotą 838,80 zł z tytułu niedotrzymania warunków zawartej na czas określony umowy.

Dowód: nota obciążeniowa nr (...) – k. 128.

(...) S.A. przejęła w całości majątek (...) sp. z o.o.

Dowód: odpis KRS – k. 75-81.

W dniu 20.03.2014 r. pozwany uiścił na rzecz (...) S.A. (KRS (...)) kwotę 570,02 zł.

Dowód: dowód wpłaty – k. 142.

W dniu 01.04.2014 r. (...) S.A. obciążyła pozwanego kwotą 38,27 zł tytułem odsetek za nieterminową zapłatę za faktury nr (...).

Dowód: nota odsetkowa – k. 129.

Na podstawie umowy ramowej z dnia 20.11.2014 r. (...) S.A. i powód ustanowili zasady nabywania wierzytelności przysługujących (...) S.A. przez powoda.

Dowód: umowa ramowa z dnia 20.11.2014 r. – k. 54-70.

W dniu 25.11.2014 r. (...) S.A. reprezentowana przez (...) sp. z o.o. w W. zawarła umowę z powodem – porozumienie nr 1 do umowy ramowej cyklicznego przelewu wierzytelności z dnia 20.11.2014 r., na podstawie której powód nabył wierzytelności o wartości 15.084.043,92, w tym wierzytelność wobec pozwanego. Za nabyte wierzytelności uiścił należność w kwocie 3.567.376,39 zł.

Dowód: porozumienie – k. 50,

pełnomocnictwo – k. 51, 52, 53,

przelew – k. 107,

wykaz wierzytelności – k. 108,

protokół przekazania wykazu wierzytelności – k. 109.

W dniu 02.12.2014 r. (...) S.A. zawiadomiła pozwanego o cesji wierzytelności w kwocie 975,66 zł, na która składają się:

- 838,80 zł z tytułu noty obciążeniowej nr (...) z dnia 04.12.2013 r.,

- 38,27 zł z tytułu noty odsetkowej nr (...) z dnia 01.04.2014 r.,

oraz odsetki na dzień 13.11.2014 r.

Korespondencję zawierającą zawiadomienie o cesji nadano na poczcie w dniu 03.12.2014 r.

Dowód: zawiadomienie cesji – k. 47,

dowód nadania – k. 48-49.

W dniu 03.12.2014 r. (...) S.A. (...) w M. wezwał pozwanego do zapłaty kwoty 975,66 zł należności głównej i 5,68 zł odsetek.

Dowód: wezwanie do zapłaty – k. 45.

Zgodnie z wyliczeniem, (...) S.A. w K. z dnia 17.12.2014 r. należność główna wierzytelności wobec pozwanego wynosiła 838,80 zł, zaś odsetki za okres od 18.12.2013 r. do 16.12.2014 r. wynoszą 108,75 zł.

Dowód: wyliczenie odsetek – k. 46.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo okazało się niezasadne.

Sąd stan faktyczny ustalił na podstawie dowodów w postaci dokumentów złożonych do akt przez powoda i pozwanego.

Dokumenty te Sąd uznał za wiarygodne, z tym, że nie uzasadniają one powództwa wobec pozwanego.

Zgodnie z art. 509 § 1 i 2 k.c. wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. Wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki.

Zgodnie z art. 513 § 1 k.c. dłużnikowi przysługują przeciwko nabywcy wierzytelności wszelkie zarzuty, które miał przeciwko zbywcy w chwili powzięcia wiadomości o przelewie.

Zgodnie z art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne.

Powód wykazał, że nabył wierzytelność w drodze umowy cesji wierzytelności.

Powód nie wykazał zaś, aby w ogóle przysługiwała mu istniejąca wierzytelność wobec pozwanego, albowiem nie wykazał, że wierzytelność przysługiwała wierzycielowi pierwotnemu – (...) S.A.

Powód nie przedstawił żadnego materiału dowodowego na okoliczność istnienia wierzytelności, którą nabył w drodze cesji.

Dowodem istnienia wierzytelności nie jest przecież fakt dokonania jej cesji ani fakt istnienia umowy zawartej między pierwotnym wierzycielem (...) S.A. (i jego poprzednikiem prawnym (...) sp. z o.o.) a pozwanym.

Powód wykazał, że wierzyciel pierwotny ( (...) S.A. a wcześniej (...) sp. z o.o.) zawarł z pozwanym umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych. Umowa ta przewidywała też możliwość obciążenia kwotą przyznanej ulgi pomniejszonej proporcjonalnie za okres od dnia zawarcia umowy do dnia jej rozwiązania. Na zapis regulaminu dotyczący takiego obciążenia powołuje się powód w odpowiedzi na sprzeciw (k. 36v).

Pozwany wskazywał zaś, że nie posiada żadnych nieuregulowanych należności wobec wierzyciela pierwotnego (k. 16), nie otrzymał żadnych not obciążeniowych ani wezwań do zapłaty, usługa internetowa nie działała i zwrócił otrzymany sprzęt, zaś telefon nie działał z powodu braku zasięgu. Pozwany odstąpił od umowy, zaś wierzyciel pierwotny poinformował go, że powinien uiścić kwotę 570,02 zł, co wyczerpuje roszczenia pierwotnego wierzyciela.

Należy uznać, że obie strony nie udowodniły istotnych okoliczności, z których wywodzą skutki prawne. Jeśli chodzi o pozwanego dotyczy to w szczególności twierdzeń co do braku zasięgu (w domyśle – zarzut niewykonania lub nienależytego wykonania umowy wzajemnej), gdyż ze świadczeń (...) S.A. (wcześniej (...)) korzystał od wielu lat, aneksując kolejne umowy. Tymczasem sieci komórkowe raczej nie ograniczają zasięgu sieci, tylko go rozszerzają. Nie wykazał też faktu zwrotu jakiegoś sprzętu i sposobu rozwiązania umowy (w domyśle – odstąpienia od niej z winy (...) S.A.) ani jego daty. Nie przedstawił też dowodów na okoliczność, że wierzyciel pierwotny uznał wpłatę w kwocie 570,02 zł za wyczerpującą wszystkie roszczenia pierwotnego wierzyciela.

Chybiony okazał się też zarzut przedawnienia roszczenia, aczkolwiek z uwagi na to, że powód nie wykazał zasadności roszczenia, to właściwie Sąd kwestią przedawnienia w ogóle się nie zajmował.

Ciężaru dowodu w procesie nie udźwignął także powód. Powód wykazał treść umowy łączącej pierwotnego wierzyciela z pozwanym, aczkolwiek tylko w części (np. brak jest dowodów na okoliczność stawek za minutę połączenia, za transfer danych itp.).

Roszczenia, jakich dochodzi powód, obejmują notę odsetkową i notę obciążeniową.

Co do noty odsetkowej wskazano w niej od jakich kwot i dat naliczono pozwanemu odsetki (k. 129). Rachunkowo (matematycznie) wyliczenie kwot odsetek (15,66 zł, 13,96 zł i 8,65 zł) jest prawidłowe, ale Sąd nie ma możliwości skontrolowania czy w ogóle faktury wskazane w nocie odsetkowej zostały wystawione oraz za co obciążono z nich pozwanego i jakimi kwotami. Aby ustalić prawidłowość wystawienia tej noty odsetkowej (k. 129) Sąd musiałby dysponować co najmniej fakturami wskazanymi w tej nocie, w których wskazane są kwoty i daty ich płatności i to tylko o tyle, o ile pozwany nie kwestionowałby samej zasadności wystawienia faktur, ponieważ gdyby je zakwestionował powód musiałby jeszcze wykazać fakt wykonania usług, za które w tych fakturach obciążono powoda. Ponieważ jednak żadnych takich dokumentów nie ma, brak jest możliwości uznania za zasadne obciążenia pozwanego kwotą 38,27 zł tytułem odsetek – jak to określono w nocie - „za zwłokę z tytułu opóźnienia” (k. 129 - przy czym dla Sądu oczywistym jest, że czymś innym jest zwłoka a czymś innym opóźnienie). Nie wiadomo bowiem na jakiej podstawie Sąd miałby uznać, że pozwany dopuścił się opóźnienia lub zwłoki w zapłacie wskazanych w nocie kwot.

Co do noty na kwotę 838,80 zł (k. 128) Sądowi w ogóle nie jest wiadomym za co została ona wystawiona i w jaki sposób wyliczona. W samej nocie wskazano jako podstawę jej wystawienia: „w związku z niedotrzymaniem warunków zawartej na czas określony Umowy o Świadczenie Usług (...)” (k. 128). Nie wiadomo jednak kto (pozwany czy (...) sp. z o.o.) i w jaki sposób nie dotrzymał jakichś (jakich?) warunków umowy. Zgodnie z umową oraz regulaminem (k. 127) różne rodzaje niedotrzymania warunków umowy przez każdą ze stron mogą rodzic różne konsekwencje. Aby sprawdzić prawidłowość wystawienia noty Sąd musiałby wiedzieć co najmniej kiedy i w jaki sposób któraś ze stron nie dotrzymała warunków umowy. Brak tej wiedzy i jakiegokolwiek materiału dowodowego w tym zakresie nie pozwala na skontrolowanie prawidłowości wystawienia noty tak co do zasady, jak i co do wysokości.

Z uwagi na powyższe Sąd oddalił powództwo.

O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c. oraz § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28.09.2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (t.j. Dz. U. z 2013 r. Nr 461). Na zasądzoną kwotę kosztów składa się 180,00 zł wynagrodzenia pełnomocnika oraz 17,00 zł opłaty od pełnomocnictwa.